دانلود ترجمه مقاله نفوذ خارجی، رقابت، و ریسک اعتباری در بانکداری – الزویر ۲۰۱۹

نفوذ خارجی، رقابت، و ریسک اعتباری در بانکداری

Foreign penetration, competition, and credit risk in banking

چکیده

۱- معرفی

۲- ادبیات موضوعی

۳- داده ، متغیرها و متودولوژی

۴- نتایج تجربی

۵- نتیجه گیری

منابع

چکیده

نفوذ خارجی در صنعت بانکداری، از لحاظ میزان دارایی ها و شعب بانکی، تاثیرات متفاوتی بر ریسک اعتباری دارد و در این مقاله به بررسی این موضوع پرداخته ایم. به طور کلی، سهم گسترده ای از دارایی های کلی که مربوط به بانک های خارجی می باشند، سبب افزایش وام های ناکارآمد ( Non-performing Loans ) می شوند و این در حالی است که برخی از بانک های خارجی (نوعی از بانک است که موظف است مقررات کشور مربوطه و کشور میزبان را نیز رعایت کند) ریسک اعتباری را کاهش می دهند. بطور بیشتر، نقشی که بانک های خارجی درکاهش سهام دارند مشروط بر اندازه گیری میزان رقابت بانکی و وضعیت درآمد مربوط به کشور مورد نظر می باشد. بخش عمده ای از سهامی که مربوط به شعب بانک های خارجی می باشد، سبب این می شود که میزان وامهای ناکارآمد کاهش یابد و این قضیه زمانی اتفاق می افتد که میزان تمرکز بانکی و نه قدرت بازار بانکی فراتر از سطح معمول شود. این یافته ها در بازار های در حال ظهور به طور رسمی بیان شده اند. علاوه بر این می توانیم ریسک اعتباری بیشتر را که مربوط به بانک می باشد، به سبب نفوذ خارجی و رقابت بانکی و با توجه به فرضیه ی loss-leader (استراتژی قیمت گذاری است که در آن محصول با قیمتی زیر قیمت بازار خود به فروش می رسد) بیان نماییم که ناشی از درآمد های بدون بهره ی بانکی می باشد. ایجاد انگیزه در صنعت بانکداری، به منظور جلوگیری از استراتژی فروش جانبی(cross-selling) که هدف آن افزایش درآمد های بدون بهره می باشد، ضروری می باشد که دلیل این امر وجود تغییرات در نفوذ خارجی و رقابت در صنعت بانکداری می باشد.

۵- نتیجه گیری

این مقاله در ادامه ی مطالب پیشین بیان شده است که به بررسی روابط ثبات – بانک های خارجی و روابط رقابت- ثبات در بانکداری می پردازد و از طریق نمونه گیری در ۲۰۶ کشور در دوره ی زمانی ۱۹۶۰- ۲۰۱۵ بدست امده است. یافته های تجربی نشان می دهند که روابط پیچیده ای که میان نفوذ بانک های خارجی، رقابت و ریسک اعتباری در بانکداری وجود دارد، بستگی به سنجش رقابت و نفوذ بانک های خارجی و وضعیت درآمد کشور دارد. بطور کلی میزان افزایش در تعداد بانک های خارجی و نه میزان دارایی های بانک های خارجی، سبب کاهش وام های ناکارآمد می شود. اگرچه، ارتباط منفی بین تعداد بانک های خارجی و وام های ناکارآمد وجود دارد که مشروط بر رقابت بانکی و وضعیت درآمد کشور می باشد. در بازارهای نوظهور، زمانی که تمرکز بانکی به میزان آستانه می رسد و در شرایطی که قدرت بازارکم می باشد، تعداد بانک های خارجی ارتباط منفی با وام های ناکارآمد دارند. حضور رو به رشد بانک های خارجی در بازارهای پیشرفته سبب کاهش میزان وام های ناکارآمد می شود.



download